Wat was het weer een intieme bijeenkomst, de derde Troosttafel in de Ontmoetingskerk. We deelden hoe je hoorde dat je kind was overleden en wat er toen en nu nog steeds door je heen gaat. Dat de rouw rauw is ook al komt er in de loop der tijd een vliesje over heen. En hoe het is naarmate je ouder wordt je steeds meer mensen verliest. Hoe je juist dan koestert wie er nog wel is en met wie jij je verhalen deelt. En wanneer een verlies je keer op keer treft in korte tijd en hoe belangrijk een goede werkgever dan is. Een die met je meeleeft en ruimte geeft om je werk anders te organiseren.

Elk overlijden confronteert ons met dat het leven eindig is én dat we er geen controle over hebben. Daar je toe verhouden is een pittige reis met tussenstops als Boosheid, Verdriet, Machteloosheid, Controle verlies, Kwetsbaarheid tot we aankomen bij Aanvaarden. Uiteindelijk gaat het erom om op al die tussenstops, voor en ook na Aanvaarden, het doel namelijk aanvaarden niet uit het oog te verliezen.

En we spraken ook over dooddoeners zoals “na verloop van tijd wordt het minder”. Dat je daar niets aan hebt. En zoals tijdens elke troosttafel hebben we ook gelachen. Want delen schept ruimte voor levenslust. Steeds ervaar ik dat weer als een wonder.

Tineke van der Werff zorgde weer veel een heerlijke maaltijd

In december is de volgende Troosttafel in de Ontmoetingskerk. Nu starten weer de Troostwandelingen in Elswout. De eerst komende Troostwandeling is zaterdag 22 juni.