Golven van opwinding, enthousiasme en verbazing rolde door mij heen. Wat een fantastisch werk. Hoe hij steeds weer doorwerkt met verschillende materialen en de verrassingen die dan steeds weer tevoorschijn komt vooral qua kleur en onverwachtse vormen. Voor mij was het een zeer inspirerende tentoonstelling.

Waar was ik? Ik bezocht de tentoonstelling in museum Voorlinden van Anselm Kiefer. Deze stond al een tijd in mijn agenda. Ter voorbereiding had ik een lezing gevolgd en gelezen op internet over hem. Wat ik er van meekreeg was donker, oorlog, zwaar ( zowel letterlijk als figuurlijk).

Dat is nu niet iets waar ik op te wachten zit wanneer ik een tentoonstelling bezoek. Toch ging ik naar Voorlinden. Waarom? Iets had mijn interesse gewekt al wist ik nog niet wat.

Vanaf de eerste zaal tot de laatste zaal heb ik genoten. Ik ervaarde het zo anders dan wat ik had gehoord over Kiefer zijn werk. En waar zat dat nu in? Lastig te duiden maar ik vermoed dat het te maken heeft met dat de cyclus van geboorte – leven – dood – wedergeboorte zo aanwezig is in hoe hij werkt en wat hij produceert. Het leven gaat door en door ook na de dood.