Wat helpt jou wanneer het donker is? Want de rouw, die komt na het afscheid, kent absoluut perioden van donkerte. Het niet meer zien zitten. Geen perspectief meer zien. Wat helpt jou dan om door te gaan?

Is dat muziek, een gezang, gedicht, bewegen? Een overtuiging? Iets anders?

Toen ik de zin “dat het donker alleen maar de omhulling van het licht was” las, in onderstaand gedicht van Hans Stolp dacht ik aan mijn vader. Hoe hij onbewust een belangrijke, hoopvolle gedachte aan mij meegaf. En eigenlijk altijd de motor is geweest om door te gaan.

Hij vertelde dat hij als jonge jongen gewond was geraakt in een schuilkelder tijdens een bombardement op Hamburg. Gedurende 6 weken heeft hij met een kapot been in een verduisterde ruimte gelegen. En blijkbaar was er tijdens die verduistering ook een sprankje licht. Ik heb hem nooit gevraagd of hij letterlijk een licht zag of dat dit meer een spiritueel licht was. In een periode, dat ik in het donker was,  hield hij mij voor dat “er altijd een licht is – en dat donkerte nooit eeuwig is”.

Deze overtuiging heeft hij in mij ‘gezaaid’ en ben ik nooit meer kwijt geraakt! Dat in de donkerte het licht verborgen zit heb ik vele malen ervaren in mijn leven. Hieronder het gedicht met de zin in het vet die mij mijn vader weer zo in herinnering bracht.

Nu ik ouder word

Nu ik ouder word en meer en meer besef
dat het leven eindig is, begin ik wat vaker
terug te kijken naar hoe het was en hoe mijn leven
ging: wat héb ik veel gezien, doorvoeld en beleefd!

Ongemerkt zijn ze er soms ineens: de beelden
van vroeger, beelden van wat allang voorbij is,
maar wat nog steeds in haarscherpe beelden
leeft in mijn ziel, als was het gisteren pas gebeurd.

Die beelden: ze vertellen over een leven dat niet
altijd gemakkelijk was. Ze vertellen over een weg
die soms door diepe dalen ging. Maar evenzeer
laten ze het hoge licht zien dat mijn weg bescheen.

Dat licht omhulde en beschermde mij, wat er ook
gebeurde, zie ik nu. En net zo intens als het donker
was, net zo krachtig was de stralende warmte
van het licht dat mij droeg en mij heling bracht.

En nu, nu de avond van mijn leven is ingetreden,
ervaar ik steeds sterker de behoefte om te danken:
want alles wat ik doorleefde, maakte mij uiteindelijk
zoveel rijker: in het donker ligt zoveel licht besloten: 

Terugkijkend op mijn leven, begin ik te zien
dat het donker alleen maar de omhulling van het licht
was en raak ik verwonderd over de geestelijke groei
die ik mocht doorleven en de wijze leiding die ik kreeg.

Nu is er nog maar een ding dat ik zeggen wil: dank
U wel, mijn God. U, mijn rots en houvast, dank U wel.

Hans Stolp

Zoek je hulp bij het vinden wat jou helpt wanneer het donker om je heen is maak dan een afspraak met mij.