Vorige week was ik in het Graalhuis in Utrecht om weer een etappe te spelen van het dialoogspel tussen Zon en Maan. In deze etappe ging het om “wat is in het licht van mijn contrastervaring mijn plek te midden van al het andere dat er ook is? Waar vind ik geborgenheid en waar voel ik mij thuis?

Het is zo fijn om in alle drukte van de dag even “gedwongen” te worden om de stilte op te zoeken en de blik naar binnen te keren. Want te vaak ben ik bezig met de ander en vergeet ik mijzelf.

Mijn antwoorden? Wie mij volgt zal niet verbaasd zijn dat ik de natuur noem als plek waar ik mij geborgen noem. Althans wanneer ik mijn zintuigen gebruik in de natuur waardoor ik ook echt aanwezig raak. Soms kan ik geborgenheid ervaren in de kerk. Wanneer ik doordrongen raak dat ik onderdeel ben van iets wat groter is. En dat er ook behoeding is. Dat vind ik zo wonderbaarlijk.

Thuis voelen daarvoor heb ik de ander nodig. Aandacht durven vragen én ontvangen. Thuis voelen en geborgenheid ervaren liggen niet als vanzelfsprekend in elkaars verlengde voor mij. Thuis voelen is verbonden met de ander en daar heb ik soms  lef voor nodig.

Wil je ook een keer het dialoogspel spelen? Ontdekken en stilstaan bij wat er in je leeft? Nieuwe perspectieven ontdekken rondom ingrijpende positieve of negatieve ervaringen? Dat kan op 22 januari, 19 februari en 12 maart in Haarlem! Je kan je nu bij mij aanmelden.

Ook heb ik nog een boekentip namelijk:  Een nieuwe levenswetenschap van Rupert Sheldrake. Ooit verplichte literatuur tijdens mijn opleiding. Het gaf mij het besef dat er behoeding is die altijd aanwezig is.