Ik wandel over het tuincomplex en opeens is het daar. Dat speciale licht, de bladeren op de grond en de geur van …. ja de herfst. Het vervult me nu al met weemoed. Straks niet meer de tuindeuren openen na het opstaan. Voorbij, het zitten in de tuin dan weer in de zon of in de schaduw.  Niet meer gaan zwemmen in het Wed of in openlucht zwembad de Houtvaart. Eigenlijk heeft dit allemaal tekort geduurd voor mij. De zomer kwam zo laat op gang denk ik dan. Maar eigenlijk heb ik dat altijd wanneer ik de herfst ruik. Het is (haast) voorbij die mooie zomer.

Maar eerst ga ik nog meer herfst ruiken. En van de verkleuring van de bladeren genieten. De moestuin leeghalen en opnieuw indelen. En er komt een nieuw landhuis op mijn landgoed. Ook dat gebeurt in de herfst.  Ik heb er zin in!