Ik had zoveel plezier in het voorbereiden van mijn vorige lezing. Opeens had ik het te pakken. Land van Rouw dat betekent reizen en als vanzelf ontstonden de metaforen reiziger, rugzak en landschap.Waarin ben jij uniek hoe jij reist door jouw leven waarin je verschillende landen aan doet zoals het land van  onschuld, land van schaamte, land van ontmoeting en nu het land van rouw.

Wat is typisch jij hoe je in je moeilijke situatie handelt of niet handelt. Heb jij daar wel eens over nagedacht?

Ben je een typische….

De Pelgrim die bidt onderweg
De clown die altijd wel een grapje kan maken
De nomade die steeds weer opnieuw zijn huis maakt.
De basketbal die altijd weer terugveert.
De eend die alles van zich af schudt.
De kluizenaar die zich terugtrekt uit de wereld.

Dat weten van jezelf – zorgt in situaties waarin de bodem onder je weg geslagen wordt na een intense verlieservaring – dat je houvast in jezelf houdt.

En altijd ben ik weer verrast hoe snel de aanwezigen na een dialoog een (voorlopig)antwoord vonden op de vraag wat voor reiziger ben jij?

Ik overweeg een aanbod te maken waarin we heel gestructureerd met de verschillende metaforen aan de slag gaan zoals de reiziger, de bomen in het landschap,  de rugzak, de kompas, noodnummer in je telefoon. Wat mis jij nog in deze opsomming?