Blog

Je bent jong en je wil wat of niets

on 3 november 2022

Ik zat op de middelbare school en mijn thuissituatie was niet gemakkelijk. Er was geen veilige situatie waar ik steun ervaarde en waar ik terecht kon met mijn vragen.

Gelukkig was er school. Wat ging ik daar graag heen. Daar had ik een boezemvriendin die geduldig naar mijn verhalen luisterde. Daar waren de 3 J’s – Johan, Jeroen en Jos. Waarmee ik filosofeerde over het leven. Maar waar ik ook de schoolkrant en de schoolraad oprichtte.

Daar was Pater van Rheenen die zich ontfermde over ‘ons groepje” en waarmee we discussiebijeenkomsten hadden. En er was een decaan die per definitie altijd achter de scholieren stond.

Kortom ik bevond met in een zeer riante situatie – want waar het ontbrak aan steun thuis ontving ik die wel op school. Ik hoorde ergens bij en werd gezien en gehoord. De basisbehoeften van elk mens maar juist bij jongeren kunnen deze onvervulde behoeften gevolgen hebben voor hun schoolloopbaan. En natuurlijk ook voor andere domeinen van hun leven.

Waarschijnlijk raken daarom de verhalen over de jongeren mij in deze tijd. Ik lees steeds meer alarmerende verhalen over mentale problemen, toename suïcidaliteit. Het ontbreken van zin(geving).

Graag wil ik jongeren momenten bieden waarin zij zich gehoord en gezien voelen.Ik realiseer mij heel goed dat jongeren het tarief dat ik meestal vraag niet kunnen betalen en hanteer daarom voor jongeren tussen de 18 en 23 jaar een aangepast tarief. Lees daarover op praktisch

Frances NuijenJe bent jong en je wil wat of niets