Je hebt twee keer een psychose gehad en hebt ook een opname achter de rug hebt. Je hebt contact met een psychiater voor je medicatie. Een spv-er komt wekelijks bij je thuis. En toch mis je iets.

Een vriendin heeft je aangeraden een keer met mij te praten. Je zit tegenover mij . Ik wil je graag leren kennen – de mens en niet je diagnose. Het is mijn ervaring dat de mens met zijn levensverhaal wel eens vergeten wordt in de GGZ.

Een van de eerste dingen die je vertelt gaat over je creativiteit. Dat je zo houdt van schilderen en van illustraties maken. Met het laatste verdiende je ook je boterham. Maar illustraties maken dat gaat niet meer. Waardoor is nog niet helder.

Wel dat het een heel groot verlies voor je is. Want als je dat deed had je het gevoel te leven. In korte tijd vertel je mij zoveel wezenlijke dingen. Ik ben ontroerd. Voldoende om verder over te praten