Tijdens de meditatie heb ik deze tekst voorgelezen:

Veranderen doet pijn

Het oude sterft in doodsstrijd
het nieuwe komt in barensweeën
veranderen doet pijn mijn lief.

Zoals het water stroomt en
de harde steen verslijt
zo stroomt het leven
onophoudelijk gestaag, alles
wat het tegenkomt meenemende
als een rivier naar de zee
en eb vloed wordende
komen en gaan
jouw leven mijn lief
als het stromen mag
komt alles goed.

Onophoudelijk is het leven
telkens weer stof aannemend en verlatend
steeds weer opduikend als nieuw
nieuw gras, nieuwe
bomen, nieuwe dieren, nieuwe mensen,
leven is vernieuwen mijn lief.

Wij kennen al haar vormen niet
we vermoeden nog maar
de adem van de aarde
de hartslag van de melkweg
vergeet dat niet.

Je denkt je dood
mijn lief.

Magda Maris.

Meer weten over Adempauze? Klik dan hier.